Deze morgen dan maar de rest van het
valies ingepakt, de vuilnis in de juiste containers gezet (ja Seattle
sorteert en is een voorloper in de VS), alles van de tweede
verdieping in de auto geladen (ik moet deze week alweer niet meer
naar de fitness) en hup naar de luchthaven. Ik had de check in al
gedaan online en ons drie plaatsen naast elkaar bezorgd, want de
automatic seat assignment had ons een middenblok gegeven met 3. Nu
hebben we een venstertje voor de mama en een gang voor Jacqueline en
ik zit gevangen tussen beide. De huurwagen terugbrengen verliep heel
vlot, daar dan de boarding passes al kunnen afprinten. Koffers
afgegeven (neen, geen overgewicht) en hupla naar de security voor
half uitkleden, een bodyscan, en tenslotte een manuele bagage check
aan de gate. Dan nog een derde keer paspoort en boarding pass
inspectie voor het boarden en dan nog eens in de slurf naar het
vliegtuig. Nog nooit zoveel TSA medewerkers gezien als vandaag op
Seattle airport. Minstens 15 medewerkers hebben ons gecontroleerd. Je
voelt je direct een stuk veiliger... of net niet.
Boarding startte laat, maar verliep erg
vlot. Deutsche Grundlichkeit und Organisation. Stipt op tijd vertrok
de LH 491 naar Frankfurt voor een vluchtje van amper 9u. Het is al
bijna de moeite niet, 9u vliegen. Lekkere maaltijd en vriendelijke
service. Maar toch helemaal niet zoals bij Edelweiss. En ook geen
ijsje :-(. Maar wel Internet, ik ga het niet proberen, want het is
duur.
Daarnet heb ik de film The Second Best
Exotic Marigold Hotel gezien, een uurtje geslapen en 2u aan deze blog
geschreven om de dagen in Seattle ook op papier te krijgen. Nu
hangen we bijna boven Ierland, de route gaat vandaag erg zuidelijk
(dezelfde vlucht ging gisteren nog over de pool), en is de crew al
aan de voorbereiding voor het ontbijt begonnen.
