eetje langer geslapen vandaag. Om 10u
naar de kapper vertrokken en veel bijgeleerd over de stad tijdens de
knipbeurt. Seattle is de snelst groeiende stad in de VS met vorig
jaar +25000 inwoners. De meesten met een inkomen van +100.000$
waardoor de huurprijzen ontzettend stijgen. Steeds meer gezinnen
moeten pendelen en een appartement of huis huren buiten de stad.
Overal in de stad hangen briefjes Stop the yuppiefication of Seattle.
Terwijl je steeds meer bedelaars ziet op straat en ze duidelijk niet
enkel op straat leven vanwege pech, maar gewoon omdat ze ziek zijn.
Ergens in de late jaren 80 werden de instellingen voor geestelijke
gezondheid op regiem gezet en stuurden ze iedereen die geen gevaar
voor zichzelf of de maatschappij was gewoon de straat op. Neem
daarbij de vele oorlogsveteranen met een trauma van de verschillende
oorlogen die de VS heeft gevochten en je krijgt het straatbeeld van
Seattle. Tot zover de wijsheid van het kapsalon. Dan ben ik naar de
luchthaven gevlogen met de light rail link om de huurwagen af te
halen en stipt om 12u30 stond ik met een grijze Dodge voor de deur.
We hadden een afspraak in Everet in de fabrieken van Boeing voor een factory tour om 14u30. Dat haalden we met gemak, en we werden prompt uitgenodigd om de 14:00 tour mee te volgen. Dat was schitterend, want het was een klein groepje van 15 man, met een grappige dikke gids. Tijdens de rondleiding gen camera's, smartphones, handtassen of andere troep toegelaten. Dus geen beelden hier :-(.
We zagen de puzzel van de nieuwe 747-8 alsook de 767 en natuurlijk de Dreamliner. Ik zeg bewust puzzel, want eigenlijk worden in de fabriek in Everet de stukken samengebracht, aan elkaar “geplakt”, geschilderd en daarna als vliegtuig opgeleverd aan de klant. Gemiddeld 20 dagen ligt een vliegtuig in het grootste gebouw in volume ter wereld. De hal is ENORM en daarbovenop ook nog eens ENORM en ook ENORM groot. Er stonden tijdens onze rondleiding 4 Dreamliners op de lijn, 4 747's en 3 767. Daarnaast waren er ook verschillende kwart en halve vliegtuigen die her en der in voorbereiding waren. Gewoonweg indrukwekkend. De rondleiding zelf was een aaneenschakeling van WOW's voor Boeing en een beetje Airbus bashing. Ja, natuurlijk is de technologie van de A380 ondertussen 12-15 jaar oud, maar het toestel vliegt ook al meer dan 10 jaar rond, in tegenstelling tot de nieuwere Dreamliner die in zijn korte bestaan al bijna een half jaar aan de grond is gehouden (voor designfouten aan de batterij) en die nog maar een paar jaar van de grond gaat. De smalende houding tegenover mijn lievelingstoestel, de A380, vond ik overbodig en was een staaltje van 'Americans do everything better'. Na de reportage over de Boeing plant in South Carolina waar de budget versie van de Dreamliner gebouwd wordt, kijk ik toch wel anders na dit bedrijf. Ik vermoed ook dat Jetair er een van daar heeft, gezien de slechte reputatie van het toestel en de vele vertragingen.
We zijn naar hier gevlogen in een 16 jaar oude A330 van Edelweiss en dat toestel vliegt hele dagen om de wereld long haul zonder haperingen. Lufthansa vliegt tientallen routes met oude 747's, zoals de 18 aar oude bak waarmee we terug vliegen, maar zelden met vertraging. Misschien is het ook een beetje zoals met de GSM's. De 3210 van Nokia doet het nog steeds na 15 jaar, moderne zogenaamde smart-telefoons halen vaak de 2 jaar niet meer.
We hadden een afspraak in Everet in de fabrieken van Boeing voor een factory tour om 14u30. Dat haalden we met gemak, en we werden prompt uitgenodigd om de 14:00 tour mee te volgen. Dat was schitterend, want het was een klein groepje van 15 man, met een grappige dikke gids. Tijdens de rondleiding gen camera's, smartphones, handtassen of andere troep toegelaten. Dus geen beelden hier :-(.
We zagen de puzzel van de nieuwe 747-8 alsook de 767 en natuurlijk de Dreamliner. Ik zeg bewust puzzel, want eigenlijk worden in de fabriek in Everet de stukken samengebracht, aan elkaar “geplakt”, geschilderd en daarna als vliegtuig opgeleverd aan de klant. Gemiddeld 20 dagen ligt een vliegtuig in het grootste gebouw in volume ter wereld. De hal is ENORM en daarbovenop ook nog eens ENORM en ook ENORM groot. Er stonden tijdens onze rondleiding 4 Dreamliners op de lijn, 4 747's en 3 767. Daarnaast waren er ook verschillende kwart en halve vliegtuigen die her en der in voorbereiding waren. Gewoonweg indrukwekkend. De rondleiding zelf was een aaneenschakeling van WOW's voor Boeing en een beetje Airbus bashing. Ja, natuurlijk is de technologie van de A380 ondertussen 12-15 jaar oud, maar het toestel vliegt ook al meer dan 10 jaar rond, in tegenstelling tot de nieuwere Dreamliner die in zijn korte bestaan al bijna een half jaar aan de grond is gehouden (voor designfouten aan de batterij) en die nog maar een paar jaar van de grond gaat. De smalende houding tegenover mijn lievelingstoestel, de A380, vond ik overbodig en was een staaltje van 'Americans do everything better'. Na de reportage over de Boeing plant in South Carolina waar de budget versie van de Dreamliner gebouwd wordt, kijk ik toch wel anders na dit bedrijf. Ik vermoed ook dat Jetair er een van daar heeft, gezien de slechte reputatie van het toestel en de vele vertragingen.
We zijn naar hier gevlogen in een 16 jaar oude A330 van Edelweiss en dat toestel vliegt hele dagen om de wereld long haul zonder haperingen. Lufthansa vliegt tientallen routes met oude 747's, zoals de 18 aar oude bak waarmee we terug vliegen, maar zelden met vertraging. Misschien is het ook een beetje zoals met de GSM's. De 3210 van Nokia doet het nog steeds na 15 jaar, moderne zogenaamde smart-telefoons halen vaak de 2 jaar niet meer.
Na de tour bezochten we het museum “The
Future of Flight'. Wat was dat voor een mislukt spel. Er stond een
cockpit van een 727 (een heel oud volledig analoog toestel), een
stukje dwarsdoorsnede van een Dreamliner en de rest was reclame van
GE voor hun motoren en een collectie kleine vliegende tuigen aan de
plafond. Er was ook nog een plek voor klantenfeedback die het vliegen
verbetert, maar die ruimte was gesloten en je kon voor 8$ extra een
simulator ride doen waarbij niet eens op stond wat er te zien zou
zijn. Er was ook een cursus 3D printing aan de gang. Van Future of
Flight geen spoor. Ik had toch iets van de futuristische dingen van
Boeing verwacht, maar het bleek een oersaai dood hoekje van het
visitor center. Na ons bezoek mochten we op het terras en waren we
getuige van de oplevering van een Dreamliner voor BA (G-ZBKB) en zagen we een
speciaal geschilderd toestel van Garuda landen (PK-GII).
Op de terugweg van Everet zaten we dan in de avondspitsvan Seattle, maar die bleek al bij al nog mee te vallen!
Op de terugweg van Everet zaten we dan in de avondspitsvan Seattle, maar die bleek al bij al nog mee te vallen!
De QFC supermarkt tegenover het
appartement was een echte voltreffer. Hier haalden we dan wat
pastasalade en met de rest van de zalm van gisteren en nog wat brood
en tomaat hadden we weer een gezellige avond op het appartement en
hielden we het budget onder controle. Ondertussen nog 2 IPA's
geprobeerd van Seattle zelf. En weer dezelfde opmerking. Ze hebben
allemaal dezelfde insteek, smaak en hoppige hardheid. Ik hou
ontzettend van gehopt bier, maar dit is zelfs niet meer lekker.
