Ongelogen, dat is hier voorbij gevlogen!

Ondertussen zijn we vier dagen verder en zitten we op Krabi International Airport Terminal 2 klaar voor onze vlucht met NOK Air naar Bangkok, Don Muang Airport.

Hoe snel is dat hier gegaan? Amai!

Ok. Direct na de aankomst hebben we ons geïnstalleerd in ons hutje bij de zee. Het complex, Banana Garden Home waar we nu ook weer verblijven is nog een paar maanden in handen van Oil en haar team. Na het seizoen neemt de eigenaar van de gronden het over. Zelf hebben ze dan maar een nieuw resort uit de grond gestampt een kilometer verder. Het strand is er niet zo mooi, maar ze hebben een pool en het zijn nagelnieuwe zeer nette kamers. Ieder voordeel heb ze nadeel...

In het resortje sta je weer even stil bij ons comfort van elke dag thuis. Wat zijn wij rotverwend. Neen het is geen luxe daar, maar de luxe komt van de hartelijkheid van de mensen en de prachtige setting. Gisteren kwamen we binnen met 2 mango's, direct vroeg Lola of ze dies moest schillen, en een paar minuten later lagen ze geschild en gesneden op een bordje. Als ze iets niet hebben, gaan ze het kopen voor je. Ah gewoon heerlijk zo op vakantie te zijn en nergens zorgen moeten over maken.

Wat hebben we die 4 dagen gedaan? Ton heeft gehoest, want hij heeft keelpijn van de airco, we hebben een eilandtour gemaakt naar de Lanta Old Town en naar een paar stranden, en we zijn gaan eten. Verder hebben we niets gedaan. Lezen, strand zitten, wandeling maken en kreeftrood worden.

Deze morgen dan afscheid genomen aan het ontbijt van het personeel en Robert en Gernot. Zij blijven nog een paar dagen en vliegen zondag naar Bangkok, maandag terug naar Duitsland. Ze vroegen al of ze mochten wisselen, want British Airways was niet zo een prettige ervaring geweest. :-)

Ah. Life is a beach! Op naar de Big Bangkok. 

6 dagen in Thailand zijn verdampt

De dagen in Patong zijn zoals steeds precies verdampt. Kan me niet inbeelden dat we nog maar 6 dagen hier zijn, kan me ook niet voorstellen waar de afgelopen 6 dagen naartoe zijn. We hebben eigenlijk niets gedaan. Beetje te veel gedronken elke avond, beetje langer geslapen en veel plezier gemaakt met nieuwe en oude vrienden. Chang bier in ondertussen beter geworden en met veel ijs is het zelfs drinkbaar :-). Wat me in Patong vooral opgevallen is, is dat er weinig glimlach te zien was. De smartphone zombies are here. In een winkel van mooie kleding wou ton een jasje passen. De 4 winkeljuffrouwen waren an het TV kijken (een soap) en tegelijkertijd aan het spelen op de smartphone. Klanten? Huh? Die zijn vooral lastig. Met een lang gezicht toonde ze het jasje: “You want?”. We hebben het niet gekocht...

Gisteren dan ook nog een paar reviews geschreven. Eentje over onze wijn tour in Seattle en eentje over ons hotel The Nap. Het is nog steeds een goed hotel, maar er moet dringend meer ogen komen voor renovatie en onderhoud van het hotel. En het avondmaal (3 course set menu, gratis gekregen) was eigenlijk een ramp. Een gegeven paard mag je niet in de bek kijken. Als Ton terug was van de cinema zijn we gaan eten bij Pond, die nu weer bijklust in een restaurant. Higher is de naam en het maakt die naam ook waar, gelegen boven een discotheek in het midden van Bangla road. Het uitzicht is best mooi op de meute op Bangla Road, maar wat hier opvalt is dat Ton's uitspraak van eergisteren hier kon bewezen worden. Ik heb ze geteld en de helft of meer van de mensen op Bangla Road is staff: binnenlokkers, verkopers van prullen en vrouwen die hun “waar” aan de “man” proberen te brengen.

Deze morgen zijn we dan veel te vroeg opgestaan, na 3u slapen. Ready for Koh Lanta. Buskje was netjes op tijd en Robert en Gernot zaten er al in! Van een succes gesproken. Hop, naar de haven en dan de directe boot naar Koh Lanta op. Windkracht 3. En de zee klotst voort in eindeloze deining...

“You! Koh Lanta, change boat here...” Was dat niet de directe boot? “Yes this is direct connection.

No wollies, no poblem.”. Onze bagage is mee, dat is belangrijk. Ao Nang ziet er best leuk uit van strand. We zagen net mensen naast onze boot, midden op zee wandelen. Je kunt er over een zandbank naar een klein eilandje...

Welcome to Thailand

Dus ja, afgelopen zaterdag zijn we dan maar vertrokken voor een rustvakantie in Thailand. Netjes afgehaald door Taxi2airport. Goeie vlucht gehad naar Bangkok. Immigration duurde geen 5 minuten, en dan ... moesten we 4u wachten op de aansluitende vlucht naar Phuket. Met een complete gek als taxi chauffeur naar Patong gereden. En nu sedert 3 dagen  in de Nap gelogeerd. Halfweg dit deel van de vakantie.. Nog twee delen te gaan...
De eerste dag zijn we wat gaan rondhangen, massage doen en dan 1 pintje gaan drinken 's avonds. Uiteindelijk om3u thuis gekomen en geslapen tot 9u. Ontbijt genomen in het hotel en toen begon het te regenen. We zijn wat gaan rondkijken in Jungceylon, hemd gevonden. Hallo zeggen aan Pond, walking in the rain en de jetlag uitzweten. Dinsdag dan ook weer lang gelapen, tot 12u en dan naar het strand getrokken. Manicure, pedicure en een hapje on the beach ... we zijn weer opgekuist, en gezandstraald... 's avonds waren we uitgenodigd in Sundowners Bar voor de verjaardag van eigenaar. BBQ met veel lekkers. Ondertussen zijn mijn Duitse vrienden Robert en Gernot ook aangekomen in Patong en we hebben ze mee genomen op sleeptouw doorheen een drukke gezellige avond. Vandaag tot 16u lui in bed gebleven... Ton heeft een poes van hier tot Tokyo en dus zijn we deze avond dan maar Sushi gaan eten als ontbijt. Heeft een beetje geholpen, maar de sushi in Seattle was 1000 keer beter. Vandaag houden we het droog, met plat water, soda en iced tea. Tomorrow will be an interesting day...