zondag 15 november 2015

6 dagen in Thailand zijn verdampt

De dagen in Patong zijn zoals steeds precies verdampt. Kan me niet inbeelden dat we nog maar 6 dagen hier zijn, kan me ook niet voorstellen waar de afgelopen 6 dagen naartoe zijn. We hebben eigenlijk niets gedaan. Beetje te veel gedronken elke avond, beetje langer geslapen en veel plezier gemaakt met nieuwe en oude vrienden. Chang bier in ondertussen beter geworden en met veel ijs is het zelfs drinkbaar :-). Wat me in Patong vooral opgevallen is, is dat er weinig glimlach te zien was. De smartphone zombies are here. In een winkel van mooie kleding wou ton een jasje passen. De 4 winkeljuffrouwen waren an het TV kijken (een soap) en tegelijkertijd aan het spelen op de smartphone. Klanten? Huh? Die zijn vooral lastig. Met een lang gezicht toonde ze het jasje: “You want?”. We hebben het niet gekocht...

Gisteren dan ook nog een paar reviews geschreven. Eentje over onze wijn tour in Seattle en eentje over ons hotel The Nap. Het is nog steeds een goed hotel, maar er moet dringend meer ogen komen voor renovatie en onderhoud van het hotel. En het avondmaal (3 course set menu, gratis gekregen) was eigenlijk een ramp. Een gegeven paard mag je niet in de bek kijken. Als Ton terug was van de cinema zijn we gaan eten bij Pond, die nu weer bijklust in een restaurant. Higher is de naam en het maakt die naam ook waar, gelegen boven een discotheek in het midden van Bangla road. Het uitzicht is best mooi op de meute op Bangla Road, maar wat hier opvalt is dat Ton's uitspraak van eergisteren hier kon bewezen worden. Ik heb ze geteld en de helft of meer van de mensen op Bangla Road is staff: binnenlokkers, verkopers van prullen en vrouwen die hun “waar” aan de “man” proberen te brengen.

Deze morgen zijn we dan veel te vroeg opgestaan, na 3u slapen. Ready for Koh Lanta. Buskje was netjes op tijd en Robert en Gernot zaten er al in! Van een succes gesproken. Hop, naar de haven en dan de directe boot naar Koh Lanta op. Windkracht 3. En de zee klotst voort in eindeloze deining...
“You! Koh Lanta, change boat here...” Was dat niet de directe boot? “Yes this is direct connection.
No wollies, no poblem.”. Onze bagage is mee, dat is belangrijk. Ao Nang ziet er best leuk uit van strand. We zagen net mensen naast onze boot, midden op zee wandelen. Je kunt er over een zandbank naar een klein eilandje...