donderdag 25 februari 2010

Oude tempels per fiets in 35°



Na een geslaagde dag in de Tijgertempel en in Kanchanaburi kwamen we aan in ons pension in Ayutaya. Tripadvisor gaf ze als score 2de beste B&B in Ayutaya Luang Chumni Village, via e-mail geboekt en dan met de taxi aangekomen om 18u15, precies op ons schema. Vriendelijk onthaal een heeeeeel erg typische kamer, volledig in oud Thaise stijl. Badkamer is beneden, slaapkamer boven, zoals in alle Thaise traditionele huizen. Voor de deur een terrasje met tafel en 2 stoelen. Het plafond in onze patio barst van, de gecko's. Douche genomen na de drukke dag, iets gaan aan de Chao Praia, heerlijk restaurantje en dan vroeg gaan slapen. Weinig geslapen want het bed was steenhard. Gewekt door het gekraai van hanen en andere vogelgeluiden. Ontbijt in het pension genomen genomen tegen de middag. Dan was de Nederlander naast me doorslaggevend argument voor de rest van de dag: “we gaan fietsen huren, ja toch??”. Ik had 20 jaar geen fiets meer aangeraakt en fietsen in 35° leek me echt gek. We hebben dan idd een hele dag rondgefietst in Ayutaya onder groot jolijt van de plaatselijke bevolking: “Ting tong Falang!”. Het was pure fun; we hebben veel gezien van de oude tempels van de stad en de stad is best geschikt voor de fietsende mens. De fietsen waren 50 baht of 1€ / 24u...
In de late namiddag dan terug naar het pension, voor een heerlijke Singha op ons terras, met een borrelnootje, hmmmmm. Facebook aanvullen en wat relaxen. Tegen de avond dan gaan eten in hetzelfde restaurantje, maar dit keer met de fiets. Na het lekkere eten had Dennis het fantastische idee nog even rond de stad te gaan fietsen nu het maar 32° meer warm was. De Belg er achteraan. Buiten adem ben ik direct in de ijskoude douche gesprongen bij terugkeer en dan hebben we nog een uurtje op het heerlijke terras gezeten luisterend naar onze “Gecko” schreeuw die de hele tijd van ergens uit de struiken kwam. We keken toe hoe de kleine gecko's op het plafond de vliegjes en mugjes verorberden die het licht kwamen opzoeken. Moe maar tevreden keerden zij in de bedstee.

Deze morgen dan vroeg opgestaan en de hond gebeten om 11u. 12U check out, 12u45 was taxi er al om, ons naar Pattaya te brengen. Ik zit nu onderweg in een auto tussen Ayutaya en Pattaya, met een valies tussen ons, mijnheer aan het stuur, madam naast hem en Dennis aan de overkant van het valies. We vliegen aan 120km/u het traject af van ca 200km. We zijn er bijna.

maandag 22 februari 2010

Poes stoei


We zijn nu op weg naar Ayuttaya. Even de dag proberen samen te vatten. We zijn deze morgen vroeg vertrokken (9u45) met onze Volvo naar de Tiger Temple. Na een rit van ca 2u30 minuten stonden we van Bangkok aan de ingang; Voor een slappe 500 Baht mag je binnen als je tenminste geen felle kleuren draagt (hee Dennis, dat rooie shirt was niet de juiste keuze vandaag :-p ). Dan krijg je wat do's en don'ts te horen. En komen de tijgers aan op het plein.
Een klein tijgertje kwam even spelen. De grote tijgers spelen de hele tijd of liggen te soezen in de schaduw. Het is WARM vandaag. Dan mag je een tijgerwalk doen en dan volgt een fotosessie met een vijftal tijgers. Iedereen krijgt de kamera vol met foto's en gaat dan terug naar huis. Wij niet.... wij door naar Kanchanaburi om nog even de brug over de river kwai te zien en een hapje te eten. Ik dacht dat ons guest house van de vorige keer toch iets dichter lag en toen we aankwamen na 20 min stappen bleek er ook geen hapje te krijgen :(. Dan maar recht tegenover een fried rice gaan eten en een mango sticky rice. Snel met de tuk tuk dan het hele eind terug naar de parking waar onze chauffeur wacht. En dan nu dus op weg naar Ayuttaya. We een spectaculaire dag met diepe "tijgerindrukken". Tijgertje of piston gaan nooit meer hetzelfde zijn...

Leaving Bangkok never easy...


De afgelopen dagen in Bangkok waren heel erg ontspannen. Gelukkig is dennis ook een stadsmens en voelen we ons prima in een stad temidden van 16 miljoen mensen. Gisteren dan een namiddag in Lumpini park doorgebracht. Lekker relaxen terwijl een groep van een lokale fanfare aan het oefenen is. Funny. Dan nog wat gezwommen in het zwembad van het hotel en in de late namiddag ons opgemaakt voor een bezoek aan de Moon bar en Vertigo. Dakterras, waarschijnlijk één van de hoogste openlucht bars en restaurants ter wereld op de 61ste verdieping met een adembenemend zicht op Bangkok. Ik had al gelezen dat de prijzen crazy waren en de keuken exclusief. Reden genoeg om even op verkenning te gaan. Mooi opgekleed kwamen we aan in de lobby van het Ban Yan Tree Hotel en werden direct in een lift gestopt naar de 59ste verdieping. Zeer chique bedoening in het hotel, BCBG publiek.... Op het dakterras in de bar echter bleek de gemiddelde cheap toerist met short en Hawaï hemd te zitten. We vielen op echt door ons deftig hemd en dito broek en vooral omdat we niet op sandalen liepen. Service in de bar verliep wat stroef omdat ze veel 'opvolging hadden' bij de toeristen, maar was best hartelijk en vriendelijk. We genoten van een goeie caiperina in een adembenemende setting. We vroegen de restaurantkaart en die bleek idd van voldoende peper voorzien. We zijn blijven eten :-) In het restaurant viel ons onmiddellijk op dat het een “beter” publiek was dan de bar. Logisch eigenlijk gezien de prijzen. Een cocktail in de moon bar kost ongeveer dezelfde prijs als bij ons (7-10€) terwijl de restaurantkaart begint met voorgerechten vanaf 15€, hoofdschotels vanaf 30€. Voor Bangkok ontzettend dure prijzen. Bovendien bleek nadien, onderaan de kaart staat excl. Tax en 10% service charge. En het dak zat toch propvol op deze zondagavond. Er zaten zowel bezoekende toeristen, Thai en hotelbewoners. De bediening was voortreffelijk, de maaltijd heerlijk, het kader spectaculair. Absoluut geen spijt van de keuze. Volgende keer graag opnieuw. Aperitief in de bar, amuse in het restaurant; heerlijke soep, sorbetje, snow fish, voortreffelijk klaargemaakt, glas mooie Riesling en een grote fles water erbij voor ca 75€ pp in dit exclusief kader was OK. Na de maaltijd nog iets gaan drinken met Kim, en dan naar het hotel om een beetje te slapen. Vandaag wordt een drukke dag. We hebben een limo besteld die ons van Bangkok naar de Tiger temple brengt, naar Kanchanaburi en dan tegen de avond naar Ayuttaya. Heerlijk een hele dag auto en chauffeur ter beschikking en DRIVE!

zondag 21 februari 2010

Bangkok dag 2

Lui dag gedaan vandaag. Lang geslapen, HEERLIJK. Shopppienng. In Siam Paragon, Siam Center en de buurt errond. En dan tegen de avond gaan eten in de buurt van Patpong in het restaurant van een ander boutique hotel. The food was great, the bediening deed alles om ons tevreden te krijgen en we betaalden 1000 Baht om met z'n twee volgevreten de tafel te verlaten. :-)

Bangkok

Onze eerste dag Bangkok was een drukke dag. Hotel is prima en leuk, goed gelegen. Zwembadje in de tuin, vlakbij skytrain. We zijn eerst en vooral een uur te vroeg wakker geworden doordat mijn wekker nog op Singapore time stond. Helaas pas gemerkt toen we voor de deur van de croissantjes shop stonden en de deur nog op slot zat. “Open van 10 tot 18u” hmmmm ... shit...

Dan maar vroeg op pad, naar het koninklijk paleis met skytrain, boot en de voetjes. Onmiddellijk al aangeklampt door een man in uniform die met een bedrukt gezicht verklaarde dat het paleis gesloten was tot 14 en hij ons wel de big buddha kon tonen. Woooaah gelukkig ken in Bangkok al een beetje en met een bedrukt gezicht zei ik tegen die man" the we go for a long massage to Wat Pho first, no problem". Hij maakte zich een beetje druk en begin te zeveren over lucky buddha en happy buddha, maar zonder succes. :-p We zijn dan maar hat paleis binnen gewandeld en hebben genoten van de prachtige tuin en de mooie tempels, de smaragden Buddha en het hele ding... dan de wandeling gedaan naar The giant Swing en de tempel ernaast. Massa's mooie zwarte en gouden buddha beelden.

Na de middag dan even gestopt in Gateaux House voor een heerlijk hapje en dan door een shopping center voor locals geslenterd in de koelte van de airco. Dan naar het hotel even op het bed gaan liggen en dan afgesproken met Kim. Zoals het een Thai past was hij een 45 minuten te laat. Wij scheeeeeel van de honger om 22u een restaurant binnen gestapt. Hij is nu manager Spa products bij Six Senses Hotels en geeft Franse bijles aan de universiteit hier. Het restautant was navenant chique, heel lekker en helemaal niet zo duur voor BKK. Een paar duizend Baht lichter zijn we dan nog iets gaan drinken en moe maar tevreden het bed in gevallen. Time for a sleep.

vrijdag 19 februari 2010

Bye bye KL


We hebben gisteren de stad KL verlaten. Was supergrappig in het hotel. De concierge probeerde ons een limotaxi aan te smeren aan 27 MYR... Met de smile 5 minuten aangedrongen en dan riep hij een gewone taxi volgens meter. We betaalden 12 MYR (2,5€). Dan ingecheckt in het treinstation en vervolgens met een state of the art airport train naar de luchthaven. Alles vlotjes gegaan. Aan boort van ons toestel 737-400 verliep de service wat chaotisch, maar we zijn veilig en wel en goed gevoed in BKK aangekomen. Taxi tot aan ons hotel genomen (de airport link rijdt nog niet). En dan direct een massagewalon ingedoken voor een uurtje voetjesmassage. heerlijk!! Herboren en wel dan iets gaan eten, en als bij toeval tikt er opeens iemand op mijn schouder. Kim, de Thai die vroeger nog in Menen heeft gewoond zit 2 tafels verder ook iets te eten. Hoera weerzien, terwijl we eigenlijk voor deze avond hadden afgesproken; Dan maar 2 avonden fun. De story van vandaag, hou ik voor morgen... Cu

donderdag 18 februari 2010

Tourist trap met heerlijk uitzicht


Even kort over het eten in de KL tower. YES it is a tourist trap, YES it F*** expensive, YES the food is below average. Maar het uitzicht is heerlijk... We hebben ons volgevreten tijdens het uurtje ronddraaien en als je dan op 280m naast de Petranas towers staat, geeft het wel een speciaal gevoel. De lift doet er trouwens maar 53 seconden over tot op de 280m en in de lift staan ipv verdiepingen dan maar de hoogte in meters aangegeven in stappen van 50m. Er is in de toren geen verdieping tussen beneden en het platform boven.

Nu zijn we klaar voor nog een kleine excursie in de buurt en dan naar de luchthaven voor onze vlucht naar "Krung Thep Mahanakhon Amon Rattanakosin Mahinthara Ayuthaya Mahadilok Phop Noppharat Ratchathani Burirom Udomratchaniwet Mahasathan Amon Piman Awatan Sathit Sakkathattiya Witsanukam Prasit" of in het Nederlands: "De stad van engelen, de grote stad, de woonplaats van de Smaragdgroene Boeddha, de ondoordringbare stad (in tegenstelling tot Ayutthaya) van de god Indra, de grote hoofdstad van de wereld die met negen kostbare edelstenen is begiftigd, de gelukkige stad, rijk aan een enorm Koninklijk Paleis dat de hemelse woonplaats gelijkt waar de gereïncarneerde god regeert, een stad die door Indra is gegeven en die door Vishnukarn is gebouwd."

woensdag 17 februari 2010

Gevaarlijk in Kuala Lumpur


Eerst al even vooraf Hotel 2 op de reis is weer een super HIT! We zitten tegenover de Petronas towers (3-400m), 4-500m van de monorail, luxe suite van ca 50m2 met een espressomachine op de kamer (neen geen senseo), regendouche, dressing, bureau, etc ... Direct bij aankomst gisteren verwittigde de baggagedrager ons dat we niet in Singapore waren. Daarnet was nog een koppen Arabieren overvallen op het stuk tussen hotel en KLCC (500m hier vandaan). Ook de taxi chauffeur in Singapore waarschuwde ons... 'Public transportation is dangerous' in KL. It is not Singapore. Dus Miguel al direct in Barcelonamodus. Rugzak onder de arm, Dennis achter me, ik voorop, altijd in de tegengestelde richting van het verkeer lopen en opperste staat van allertheid. Wel we zijn de hele dag onderweg geweest en hebben niets abnormaals gezien. Ik vermoed dat mensen die van het platte land komen of van het superveilige Singapore hier idd met de daver op het lijf rondlopen. Maar we zijn tenslotte Oostende, Parijs en Brussel gewoon. Ik hoor daar iemand lachen? Een vriend van me bij de Oostendse politie verzekerde me dat Oostende ondertussen zijn reputatie heeft als klein Brussel. :-) Geef me dan maar KL. De towers zijn echt indrukwekkend. Deze morgen om 10u gaan kijken voor tickets. Bordje 'All tickets for visit to Skybrige sold out for today'. SHIT! gelukkig hebben we morgen nog. Tot we besluiten toch even te gaan kijken en vragen... 2 tickets gekregen voor het bezoek om 16u45. grijns:-)
Ondertussen met de monorail wat KL gaan verkennen, naar het oude station en het plein van de onafhankelijkheid en de central market. In de central market iets gegeten (lekker chicken rendang met cook lice voor 2€50) en dan doorgetrokken naar de KL tower om KL eens vanuit de hoogte te bekijken. Door een heel regenwoud, ECHT (ze beweren de grootste urban rainforest te hebben)!, om aan de tower te geraken vanuit het metrostation waar we zijn uitgestapt. 38 Riggit voor package A or B (7-8 Euro PP.) om een heleboel tourist crap te slikken en dan ook naar boven te mogen was ons net iets te veel. We hebben dan maar besloten daar ons avondmaal te gaan nemen en KL by night te zien in het draaiende restaurant. Het is een groot buffet aan 135 Riggit, dus ongeveer 30 Euro voor buffet as much as you can eat plus the vieuw voor anderhalf uur. Lijkt me duur voor KL, maar fair voor dit soort tourist traps. Dus straks met de taxi gaan dineren als de koning. Let's hope it is good food. Dus dan was het tijd voor dé highlight van dit bezoek aan de stad, The skybridge. Eerst een filmpje waar de propaganda vanaf druipt (goed het is gratis) en dan in kleine groepjes (van ca. 20) de lift in naar de 41ste verdieping. WOW. Schitterend zicht en spectaculair om over de brug, die je kent uit de films, tussen de twee torens te lopen. Na 10 minuten moet je er weer af en dan is de sensatie om beneden nog eens naar boven te kijken waar je net vandaan komt. Nu zijn we kapot van de zware dag en gaan we nog even naar de Spa in het hotel voor een uurtje zwemmen en ontspannen, voor gaan dineren.

Wat ons zeker opgevallen is: de vrouwen hier dragen niet allemaal een hoofddoek, een paar zitten "nog helemaal in de verpakking", maar de meesten zijn (al dan niet met hoofddoek) heel modieus gekleed, dragen make up en hebben talrijke versieringen op hun zeer kleurrijke kleding. Ik ben een beetje geschrokken dat de vrouwen, in dit toch wel echte moslimland, verder zitten dan de moslimvrouwen bij ons in België. Politieagentes met een kleine hoofddoek, sommige zonder, maar wel degelijk vrij geëmancipeerd.

dinsdag 16 februari 2010

Petronas Towers here we come!

Singapore was prachtig. We hebben gisteren een natuurdagje gedaan met ons bezoek aan de aapjes en de flora in het national reserve. Op alles staat hier een gebruiksaanwijzing met verbodsbepalingen... Zelfs op de verkeerslichten. Gisteren dan in het hotel blijven eten op het prachtige dakterras. Hoofdschotel en de voorgerechten kwamen op hetzelfde moment. Oops foutje. De kelner heette TIM, nice but dimm. Ah ja twas er supergezellig en heel erg lekker. Na de maaltijd konden we de ogen amper nog open houden en zijn we dan maar gaan slapen. Deze morgen dan koffers gepakt en met de taxi naar het treinstation van Singapore. Het station en de treinen kwamen me al bekend voor. De rit Chiang Mai-Bangkok van drie jaar geleden ligt nog fris in het geheugen. Onze eerste klasse zitplaatsen zijn ook echt eerste klasse geweest ergens tussen 1980 en 1990. Maar er hangt wel aan elke kant van de wagon een reuze LCD scherm aan de muur. Dit soort contrasten komen wel vaker voor in Azië. De steden waar we doorrijden hebben wel stenen huizen, maar het gros van de woningen langs de spoorweg bestaat uit golfplaten. De natuur is typisch regenwoud en eentonig. In tegenstelling topt de lijn Chiang Mai – Bangkok, zit je op deze trein grotendeels tussen de struiken en de bomen.

De rit begon met eerste stop aan de immigration. Iedereen eruit en pas gaan tonen. Dan verder over de brug naar het vasteland tot in JB (Johor Bahru), met eerst een vijftal stops om de 5 minuten en dan via Kluang, Labis, Segamat, Gemas, Bata Lakam (?), Tampin en dan zo naar KL The big city!


Tussen Labis en Gemas passerden we een stuk land in brand.. Links en recht van de sporen rookte het land en hier en daar zagen we oplaaiende vlammen. De trein vertraagde wat en reed dan gewoon door de rook. No problem :-) Soms gaat het ding zo een rotvaart en schudden de wagons heen en weer, dan is het eens een tijdje aan 10km/u. De hele tijd loopt een poetser door de trein die de toiletten reinigt en, overal eens rondspuit met een spray. Het toilet ruikt in ieder geval schoon.... We kregen al een flesje water en een soort kokoshamburger en hebben gelukkig zelf ook voor koekjes en water gezorgd. De airco doet het goed en we zitten comfortabel. Nog 2u te gaan nu tot KL. Ons hotel ligt om de hoek van de Petronas Towers en vlakbij het grote shopping center KLCC. Ik kijk ontzettend uit naar wat KL voor een indruk zal nalaten.

Meer Singapore


Het zit er hier alweer bijna op in Singapore. 16 feb. 10:30 in de morgen. Dadelijk valies maken en de trein op. Gisteren leuke dingen gedaan. Zoals in de Long Bar van de Raffles een Singapore Sling gaan drinken. Yes it is for tourists, but it is fun!

Daarvoor zijn we naar het Bukit Timah Nature Reserve geweest, voor een wandeling door het oerwoud. Tussen de aapjes en andere beesten.

In de namiddag dan gaan shoppen op Orchard road, er was nu toch al iets geopend. En 's avonds dan gegeten op het dakterras van ons hotel. Food was great, maar de bediening haalde alles een beetje door elkaar. Dadelijk even de douche in duiken, koffers pakken en we zijn weer een stapje verder. Ik schrijf dan nog wel vanop de trein een stukje (we hebben toch 7 uur).

maandag 15 februari 2010

Sing a song

We zijn ondertussen een dag in Singapore. Gisteren met een uurtje vertraging geland, na een fantastische vlucht. Ik kan echt niet zeggen dat we bijna 15u in dat toestel hebben gezeten. Maar door het vele entertainment aan boord was er natuurlijk bitter weinig tijd voor méér dan een uurtje slaap. De heerlijke combinatie van dit met een vlucht naar het oosten, maakte ons tot levend wrak... Wat ons echte niet heeft belet er een goed gevulde dag Singapore van de te maken. Airport - hotel transport was rustig met een busje voor 4€ pp. Het Scarlet hotel is een klein boutique hotel met een gunstige ligging, schitterende eenvoudige, maar sjieke infrastructuur. We zijn op stap gegaan door het net uit de oudejaarsnacht ontwakende China town. Alles in deze buurt was dicht gisteren. We zijn in een shopping mall beland rond 13u30 waar we hebben genoten van een Chinees nieuwjaars buffet. Er zaten 2 witte tussen de hele bende Aziaten en we hebben heerlijk gegegeten. Nu, één ding was iets minder lekker, Profitterols met durian. Na de lunch strompelden we door Orchard road, Ijsje bij Swensens en toen ging bijna het licht uit. We waren kapot na 30u te hebben doorgetrokken. Nog snel iets eten in het hotel en dan onder de wol... Tja tis valentijn en alles hier was volzet. Een vegetarisch restaurantje in de buurt had wel nog plaats, maar het menu was hmmmm, niet zo aantrekkelijk. Omdat we ondertussen het systeem van de metro een beetje onder de knie hebben, en we toch aan een metrostation waren aangeland, zijn we dan maar tot aan clake quay getrokken voor een hapje. Aan wie Singapore kent moet ik niet vertellen, dat we niet zo snel terug in het hotel waren als gedacht en dat de vermoeidheid opeens veel lichter was geworden. :-) Heerlijk gegeten in "Le noir", cocktailtje erbij en dan maar genieten van de urban zoo die aan je tafeltje voorbijtrekt. Wat osn vooral is opgevallen is te ontzettende vriendelijkheid en contact openheid van de mensen. Hulpvaardig als je ergens aan het rondkijken bent spreken ze je aan, en niet zoals in Bangkok met een smoesje om je naar een juwelier of klerenmaker te lokken. Rond 23u zijn we steendood in bed gevallen en nu 10u30 op en wel, met nog steeds een jetlag gevoel, maar toch al wel een beetje uitgeslapen. Onze eerste dag Singapore was heerlijk. Meer van datte. Vandaag een drukke dag, de enige volledige dag Singapore van het programma. I'll keep you posted

zondag 14 februari 2010

Een reis met de A380 is mega prachtig


Gisteren in het Novotel gegeten... Het was typisch Frans... Was eigenlijk wel ok, vrij duur, en zeker niet om over naar huis te schrijven. Alles was precies vooraf gemaakt en koud opgediend, of even opgewarmd. Trouwens de eerste keer dat ik een restaurant 'beleef' dat een koude bearnaise saus geeft bij een steak...

Zo ergens boven India hang ik nu, net voorbij Delhi aan 1030 km/h op 37152 voet. De Belgische tijd is 20u20 en ik maak even tijd om het entertainment systeem te laten voor wat het is, en een verslagje te schrijven op de laptop over de eerste 9u aan boord van deze bus.

Laat me kort zijn dit is een schitterend vliegtuig. Ik heb de indruk dat het stiller is dan in andere vliegtuigen, de service is onberispelijk en het inflight entertainment in nooit gezien. Ik heb de keuze uit 120 film, tal van tv series (net de piloot aflevering van “Are you being served” gezien.), 700 CD's, een hondertal spelletjes of kan me vergapen aan de GPS wereldkaart waar de positie van ons vliegtuig en de vluchtgegevens constant worden weergegeven. Ik kan ook één de 24 talen leren die Berlitzt aanbiedt (What are you thsinking about :-), een audiobook oproepen, of een city guide lezen voor ons bezoek aan Singapore. Ik kan op mijn entertainment systeem foto's of PDF files bekijken van mijn USB stick of ik kan de laatste nieuwsberichten zien. Ik zou ook even kunnen bellen... gewoon credit kaart door de gleuf halen en ik bel voor 6 USdolar / minuut met heel de wereld.

De dag is dan vandaag lastig begonnen. Wat “beperkt” geslapen van de spanning eigen aan dit soort tripjes met zoveel nieuws te ontdekken. De Kluchthaven (sic) CDG is echt een ramp. Wilfried had gelijk. Ik vraag me af of iemand erin slaagt om binnen anderhalf uur aan de gate te geraken in terminal 1.

Na de security check dook het monster in de verte op. Wat een vliegtuig!
Boarding verliep supervlot, ondanks het feit dat de Fransen het organiseerden, maar helaas was het weer de spelbreker en moest ons klein toestelletje gede-iced worden.

Het was comfortabel aan boord, een mooie zetelafstand, gemakkelijke stoelen, supervriendelijke crew, alles naar wens. Ik moest aan de discussie over Pegase denken van afgelopen vrijdagmorgen. Neen als je dit vergelijkt met onze Air Sardines kist op HKT, dan is dit Top Mega First ultra Galaxy class. En ik druk het nog zachtjes uit. Dus daar stonden we dan op de APRON en wachten maar ... Beetje Tetris spelen, hee! Ze hebben een heleboel CD's die ik nog niet heb gehoord (nieuwe Rosenstoltz, 2RaumWohnung) , en films die ik heb gemist in de cinema (WALL E en Ratatouille en ...). De creeping delay ging van 30 naar 50 minuten tot 2 uur. In plaats van 11u15, vertrokken we van runway 35R (als ik me nog goed herinner) om 13u10. Ik dacht aan “handjes in de lucht” maar er was geen blond konijn in de buurt dus dan maar de “voetjes van de grond”.

Aperitief, een obligatoire Singapore Sling. Heerlijke vliegtuigmaaltijd, glaasje lekkere witte wijn erbij, dan koffie met superlekker gebakje.... SQ voert je niet dronken zoals Thai Airways, maar over de service kan ik alleen maar zegge “SUPER”! Tussendoor is er voordurend service met drankjes of snackjes (nootjes, fruit, sandwiches, koekjes).

Mijn collega Marc had aangevraagd dat ik even een rondleiding in het toestel zou krijgen. Ze hadden het doorgegeven aan handling crew in Parijs om aan te melden bij de Purser, maar (wat had ik anders verwacht) wist in de cabine niemand iets. Gelukkig ben ik niet om een vraag verlegen en heb heel vriendelijk gevraagd om de purser te spreken (onmiddellijk paniek: something not OK sir? Can we do anything to make you comfortable?) en gevraagd of we even een rondleiding kunnen krijgen. Wat prompt goedgekeurd werd, “But the cockpit is is nono” ;-) De suites zijn indrukwekkend en JAWEL koppens hebben de mogelijkheid om in de “high mile club” te geraken als ze het maar stilletjes doen :-p De privacy en het comfort is SUPER. Business class (op het bovendek) zit halfvol vol en dan mogen de klanten natuurlijk niet gestoord worden. Dus daar mochten we niet langs, maar straks na de landing gaan we daar ook nog even een kijkje nemen.

Ondertussen is het 21u25 bij jullie. De route ging over Roemenië, een paar “stans” met als highlight ook Afganistan, Pakistan, India, en dan nu bijna aan Golf of Bengal voor de laatste oversteek. De rugwind van 226 km/u jaagt ons richting Singapore we zijn al zo een 7855 km van Parijs. Over 3u wordt de landing ingezet.. Ik ga nog een klein dutje proberen te doen, want als we landen rond 8u op Chinees nieuwjaar ochtend, staat er een nieuwe drukke dag voor ons. Veel zaken zullen gesloten zijn vertelde de crew ons. We zien wel en we gaan er een paar spetterende dagen Singapore van maken. The holiday has started in the best possible way!

zaterdag 13 februari 2010

Oostende, Gent, London, Paris, Singapore

Het is me wel een week geweest. Het zou zo op de etalage van een schoenenzaak of juwelier kunnen staan: Oostende, Gent, London, Paris, Singapore. Alhoewel Oostende toch wat uit de rij danst ... :-) Ik schrijf dit vanop de TGV tussen Lille en Parijs. Ik zit voor het eerst op een TGV vandaag, gisteren de eerste keer door de konijnenpijp naar het eiland voor de kust van Calais gereden. Straks goed proberen te slapen, want de stress de afgelopen dagen was weer enorm. Druk in de weer met het afwerken van 1001 dingen en dan nog even voor 2 dagen naar London. Toen het begon te sneeuwen vreesde ik al... Wat als ik vrijdag vast zit in de UK?

Gelukkig is alles perfect gelopen en dankzij fantastische samenwerking met mijn ouders (1001x dank!!!) is de vliegende wissel van baggage in Rijsel perfect verlopen. Winterjas heb ik ook symbolisch afgegeven en is nu onderweg naar Oostende..Ready for some serious tripping.

Wat me nu weer ontzettend opvalt is het gebrek aan organisatie in Frankrijk tegen over het prima georganiseerde London. Ik zeg maar, je geraakt gemakkelijker op de lijnbus in Gent 's morgens om 8u dan hier gewoon op een TGV trein. Of nog straffer, zelfs afstappen van een Eurostar met baggage is geen eenvoudige opdracht. Wat een gedrum en gewoel, Iedereen rijdt over iedereens voeten met zijn baggage.

Dan kom je in een stationshall waar het minstens even koud is als buiten, maar er staan wel 'uitnodigende' tafels en stoeltjes om in de bittere kou iets te drinken of te eten... Je ne comprends pas. Maar goed. De trein is altijd een beetje reizen, maar dit was gewoon fou!. Ik ben eens benieuwd naar dinsdag , hoe de trein in Maleisië georganiseerd is. Zelfs de boarding in Chiang Mai voor de dagtrein naar Bangkok was beter georganiseerd dan dit zootje ongeregeld hier in Lille.

Gelukkig heb ik na mijn stressdag een bijna boeddhistische gelatenheid en onderga het als de koe op weg naar de slachtbank. De rit met de dubbeldek TGV zelf valt heel goed mee. Heerlijk om aan die snelheid naar de luchthaven te sporen. Slapen zal straks waarschijnlijk moeilijk worden. Afgelopen nacht was al veel te kort en onrustig, maar nu aan de vooravond van een vlucht met het grootste passagiersvliegtuig (A380-800) en met SQ (Singapore Airlines) zal het niet eenvoudiger zijn. Ik schrijf het met een glimlach op de lippen... Zou die band met vliegen en vliegtuigen dan toch in de genen zitten?

maandag 8 februari 2010

Getting ready for departure

Pre-flight checks ... OK
Luggage and weight .. OK
Energy Level ....... LOW
Flight plan ......... READY
Countdown ........... STARTED