vrijdag 29 augustus 2014

Op naar San to Rini

Donderdag was een rustdag. We zijn lang blijven slapen en hebben onze beide dames pas 's avonds
terug gezien. Ze zijn op eigen houtje Rethymnon gaan verkennen en wij hebben hetzelfde gedaan. Tegen de late namiddag dan nog een paar uurtjes aan de pool gaan luieren en dan avondmaal in het hotel, met een goeie fles witte wijn van Santorini als voorbereiding op onze tocht van de volgende dag.

Vrijdagmorgen dan met een vreemd gevoel gewekt door de wekker om 5u30. Miljaar een wekker... Gelukkig heeft het hotel een (beperkt) ontbijt vanaf 5u 's morgens zodat we niet met lege maag 1u in de taxi en 2u op de boot moeten. Nu zitten we op de boot, een High Speed Catamaran Terra Jet en genieten we van een rustige overtocht met een beetje deining op zee. Ik kijk ontzettend uit naar het weerzien van misschien wel het mooiste eiland ter wereld. Al moet ik toegeven dat ik ze (helaas) nog niet allemaal heb gezien. :-)

Wijn en Kreta

Ik had op trip advisor een restaurantje gevonden 'Jimmy's seafood grill ' en dat zijn we de eerste avond gaan uitproberen. Zalig lekker gegeten met een perfecte vriendelijke service op een plek zonder foto's van de gerechten. En dan natuurlijk na de maaltijd zij Ton en ik eens die barrekes gaan proberen. Schitterende service. Voortdurende stroom van gratis water, aangebracht door de vriendelijke kelner,s ook met heerlijke snackjes en perfecte cocktails. De bar “Livingroom” was echt top. Want to go back. We hebben zoiets niet in België.

De maandag dan de huurwagen gaan ophalen. Ik had een categorie B besteld (4 deurs kleine auto) en de man aan de Avis balie keek bedenkelijk naar mijn voucher. Hij slingerde een paar sleutels heen weer an overhandigde me een contract om te tekenen met de woorden. “We don't have the car you made reservation for”. Ik kreeg de sleutels van een BMW :-) Okiedokie

Dan eerst West-Kreta gaan verkennen. Tot in Kissamos en terug. Lunch gedaan in een lokale Taverna in Kissamos op het dorpsplein: Heerlijk om weer eens echte Pita Gyros te kunnen eten!
Op de terugweg gestopt in Chania voor wandeling door de stand, de haven en afgesloten met een ijsje en een koffie.

Dinsdag was de grand tour gepland. We hadden vertrek voorzien om 9u stip en alle passagiers stonden netjes op tijd beneden aan de uitgang van het hotel.Via Sitia met zijn leeuwenkopfonteinen, naar Agia Galini en dan door naar de ruïnes van het oude Festos. Eigenijk kun je gerust stellen dat onze Europese beschaving hier op Kreta zijn bakermat heeft gehad. Nog eens werd duidelijk hoe ver vooruit de Minoers op hun tijd waren.

Door de vlotte doorstroom (ik had gerekend op een kronkelweg van 70 minuten en het was geen 30 minuten snelweg) waren we een uur te vroeg in het wijndomein van Tamiolakis in Houdetsi. Maria gaf ons een fijne uitleg over de productie van hun 60.000 flessen wijn en liet ons proeven van hun lekkere oogst. We zijn vertrokken met een doosje wijn met 6 flessen, voor de aperitief 's avonds in het hotel. De terugtocht was een dikke anderhalf uur, via Heraklion terug naar Rethymnon. We zijn direct die avond dan ook maar begonnen met ons voornemen om te aperitieven met een goed glas wijn.

Op woensdag was ons programma blanco omdat we het bezoek aan Chania eigelijk al hadden gedaan op de eerste dag met de auto. We zijn vertrokken naar het klooster van Arkadi, even in de bergen net buiten Rethymnon. Onderweg zijn we gestopt op Grecofarms om een beetje bij te leren over de boerenstiel op Kreta en de mama is met een pot honig buiten gekomen, Ton met een tros druiven. Onze laatste stop was Margaritas, een pottenbakkersdorpje in de bergen met een heerlijk dorpsplein. De lunch daar onder grote bomen, met heerlijke tzatziki, Xoriatiki , fried zuccini en prachtig zicht sloot een fijne tocht door de bergen af. Mama en Jacqueline sloten de namiddag af met een dutje. Wij gingen naar het strand voor een zwempje in zee en een uurtje bakken in de zon. Maar het was gewoon te warm. We hebben hier de hele tijd op Kreta te maken met dagtemperaturen van 35-38°, in de nacht zakt het kwik naar een frisse 28 :-)

Woensdagavond dan een avondje gepraat met de manager van het hotel, bij een hapje en een drankje (een pak drankjes om precies te zijn ;-) Tegen 1u was de Raki op, de kelner redelijk high en wij doodmoe en flink bevochtigd.

Terug naar de Grieken

21 jaar geleden was mijn eerste Griekenlandervaring er één van 9 maanden. Een zwangerschap zo te zeggen, en dan is mijn liefde voor dit knotsgekke fijne land geboren.

Vorig jaar was het een blitzbezoek op Rhodos van drie dagen, dit jaar een island hopping tocht van 9 dagen door Kreta en naar Santorini. We begonnen met een vertrek van Ostend-Bruges International Airport. Een fijne ervaring met een flink uur vertraging doordat de parking op HER airport vol stond en we niet mochten vertrekken. Dan is alles eens op tijd komt het Griekse organisatietalent weer boven drijven. Alhoewel, na een perfecte vlucht met een fijne service van de collega's heb ik nog nooit zo snel na de landing de luchthaven verlaten. Alles ging bliksemsnel, valiezen stonden na 10 minuten naast ons en dan was er enkel nog de 1,5u transfer nar Rethmnon om terug een bed te hebben voor de nacht. De manager van Hotel Theartemis Palace is ook een oude vriend van me, waar ik veel goeie zaken mee heb gedaan in de glorietijd bij Bucher. De goeie ligging, het lekkere eten en de attente service zijn al jaren een bron van massale repeaters.

We zijn tegen middernacht in het hotel geland en bijna onmiddellijk gaan slapen. Het hotel zorgde nog voor een koude schotel, zodat we niet met honger (LOL) het bed in moesten. Fijne service. De dames kozen voor een nacht zonder koude schotel en waren al meteen naar dromenland vertrokken.

Zondag eerst een fijn ontbijt genomen en dan de stad ingetrokken voor een verkenning van Rethymnon 2014. Was een fijn weerzien. De stad is netter geworden en er werd geïnvesteerd in hier en daar geslaagde vernieuwing. De oude stad is nog steeds zo een heerlijke wirwar van steegjes. En vooral de lading nieuwe mooie, high quality trendy bars viel ons op langs de promenade.

donderdag 27 februari 2014

Mango Pancake nummer 4

Donderdag vandaag, al heb ik het gevoel dat het zondag is. Alles loopt hier naar zijn einde. Gisteren dan maar aan het strand in North Pattaya gebleven. Lui in de strandstoel gehangen. Lekker gegeten en dan wat gaan slapen. Tegen 22:30 dan naar 't stad getrokken en een soepje gaan eten. Dat soepje is me heel slecht bevallen. Daar gaan we dus niet meer terug. Het is de tweede keer op mijn 12 reizen naar Thailand dat ik ziek ben van het eten. Tja kan gebeuren. We hebben er dan maar een recuperatiedag van gemaakt vandaag. 

Nu zit ik weer op het terras van de French Bakery La Baguette met een mango pancake en een roze mompelpoes drankje. Morgen deze tijd zal het onze ... varen. Nog even 24u genieten. 'K hoor dat het weer in België niet zo slecht is, dus dat valt mee.

woensdag 26 februari 2014

Time flies

Ohlala het is alweer woensdag.
We zijn dus zondag naar de blinde masseurs geweest hier om de hoek. Dat was een misser. Ik had een beer van een vent die met volle overgave me aan het kneden was tot ik onder deur door kon gerold worden en ton had er één die amper tot strelen kwam. Elk had een totaal verschillende techniek en benadering, en het was een zootje. Niet aan te raden dus. Been there, done that.
De rest van de week hebben we opgevuld met iets drinken, iets eten (vooral dan mango pancake en I scream), naar het strand gaan, rondlopen en aan de pool hangen.

De floating market hier net buiten Pattaya was leuk. We hebben geen taxi of excursie genomen, maar gewoon de Songthèw langs South Pattaya road en daar dan de songthèw genomen naar Sattahip.
Op de terugreis waren de chauffeurs maar al te gewillig om er 200 Bath voor te vragen, maar we zijn gewoon terug gaan wandelen en na 5 minuten zaten we al in een andere songthèw aan 10 Bath per persoon :-)

Ondertussen woensdagmorgen en ik stel vast dat ik de afgelopen vakantie heel weinig p de blog heb geschreven. Ik had er geen zin en geen tijd voor. Nu nog steeds is de energie niet wat het zou moeten zijn. Ik heb enkel een beetje (hard) gewerkt aan mijn e-cademy lezing, maar voor de rest zelfs amper een nieuwssite geopend of amper online geweest. Gelukkig heb ik Facebook Mobile op de Thaise telefoon, anders zou het thuisfront zich afvragen of er nog leven is in Thailand; Jawel, maar op een rustige pas en geen drafje. 

Ton is nu naar de tandarts hier voor een zandstraalbeurt, en dan heb ik ook wat tijd om aan de blog te schrijven. We proberen zoveel mogelijk samen te doen en genieten van elk moment.
Gisteren was het Swenssen's moment. Een vol bord mango ijs met sticky lice en slagroom... hmmmmm.
Ik heb nog getwijfeld over de earthquake, maar 13 bollen zijn wat van het goede teveel. :-)

Ik hoop dat de rust zich alsnog helemaal inzet de komende 3 dagen, zodat we vrijdagavond met een uitgerust gemoed de terugvlucht kunnen aanvatten.

zondag 23 februari 2014

Foto's toegevoegd

Snel even een paar foto's toegevoegd bij de vorige blog posts. Alles prima hier in het verre Thailand. Vandaag, zondag gaan we naar de Floating Market en dan voor een massage bij de blinde masseurs...
Spannend...

vrijdag 21 februari 2014

Thaise weetjes

Wel... Ik had beloofd nog een paar Thaise weetjes op jullie los te laten.
Thailand is waarschijnlijk het enig land ter wereld waar de verkeersregels het gevolg zijn van een geschenk. De Thaise koning kreeg een Rolls Royce met het stuur aan de rechterkant aangeboden van het Britse koningshuis en toen heeft de koning beslist dat er links zou gereden worden in Thailand. Er waren op dat moment toch amper wegen in het land en er moest dus eigenlijk nagenoeg niets worden aangepast.
Veel Aziaten zijn genetisch lactose intolerant, daarom vind je hier weinig kaas en melkproducten.

Een beroep leer je hier meestal niet door naar school te gaan. Doordat alleen de basischool en de gewone opleiding lager middelbaar gratis is, kunnen veel Thais zich geen beroepsopleiding veroorloven. Dus beginnen ze er meestal aan met van een hobby hun beroep te maken of een beroep wat ze hebben geleerd van thuis. Dit is vb het geval voor garagisten en herstellers van bromfietsen, koks, verkopers van voeding, etc...

Deze week gaan de rijstboeren de grote boem (Savarnabhumi) proberen te blokkeren, tot ze hun geld krijgen van de staat.

Pattaya, ja ja

Oh dan zijn we hier weer aangekomen. Ons cocktailkarretje is verdwenen. Snif... Zo jammer. We hebben ondertussen al 3 andere mobiele cokcktailbars geprobeerd en dat is allemaal niets waard gebleken. Times are changing.


In Pattaya zijn we eerst 2 nachten gaan logeren in Siam@Siam, het gloednieuwe hotel tegenover de Chinese markt. Was een aangename ervaring, en ik heb weer een pak dingen bij voor mijn paper over hoe je hotelservice en inrichting best wel en best niet aanpakt.
We zijn maandagmorgen op de rooftop gaan zwemmen, best wel leuk een infinity pool op de 25ste verdieping. Op maandagnamiddag zijn we dan naar het strand in Jomtien geweest. En ik heb wat aan mijn lezing gewerk over het liegend konijn. Die eerste avond Pattaya zijn we de stad in gedoken, Ton's vriendin (de mamasan) gaan opzoeken en als het geld op was (na elk 2 drankjes) zijn we moe maar tevreden naar huis terug gekeerd.

Op woensdag zijn we dan verhuisd naar Woodland Resort. Wel grappig bij de check out vraagt de front office manager: “do you need transportation to the airport?”. Wel neen, wel misschien een taxi naar Woodland Resort... Die begint te lachen, “oh, only 500 meters”. Wij ook lachen, maar dan toch een Songthèw gepakt voor de ronde som van € 2,5 want we zagen het niet zitten om met onze valiezen al hotsebotsend over straat te lopen in de 36°. Tegen 11u stonden we hier, waren we ingecheckt en hadden we onze kamer met een mandje lekkers op het tafeltje. Chips van fruit en groentensoorten waar ik nog nooit van heb gehoord, één fruitsap en 1 Singha biertje. Woendag dan gaan shoppen in de stad, op zoek naar een hoesje voor mijn telefoon een voor de tablet. Geen gevonden natuurlijk en dan 's avonds besloten om naar de grote, wereldberoemde Alcazar show te gaan kijken. Ton heeft ooit nog een week getraind om daar mee te werken aan de show, maar kon na een week het hele gedoe met de ego's van de wannabee madammen niet aan en is het terug afgetrapt. De show was middelmatig, de klank erbarmelijk, de costumes mooi en de belichting van het slechtste wat ik ooit heb gezien. Ze hadden de spots door led spots vervangen en vergeten dat led spots met blauw, groen en rood, niet hetzelfde licht geven on stage dan witte verlichting, DUH!
Dus de dansers stonden altijd in het donker rondjes te draaien en hadden een schaduwgezicht.
Goed, dus gewoon 900 THB gesponsord aan de plaatselijke jaloerse travestieten.


Donderdag was een grijze en regenachtige dag. We hebben een poging gedaan om aan het strand te gaan liggen. De avond was er een Isaan Music Festival van Nok Noi en haar band. 145 THB toegang, van 20u tot 2u spektakel met soms 100 dansers en zangers op het podium in nóg mooiere kostuums dan de madammen van Alcazar. Pintjes waren te koop aan 50 Bath, de regen kon ons niet deren, er werd gedanst en gefeest met een goeie 1500 mensen op de losse grond van een braakliggend terrein. De belichting was zoals je van een grote show zou verwachten (werkelijk TOP) en de klank schitterend, beter dan alles wat ik hier al gehoord heb (ik denk dat de sound engineer, die aan de knoppen zat niet eens 16 jaar oud was). De muziek stond alleen zoals altijd in Thailand te hard.

Toilet was op een naburig terrein, waar je 5 Bath toegang moest betalen om dan in de vrije natuur de mogen pissen. Toch een speciaal volk hoor.

Vandaag, vrijdag dan een luie dag gedaan. We voelen ons beiden niet lekker vandaag. Ton wat keelpijn ik wat hoofdpijn (al van gisterenmiddag en tis niet van de drank). Dus deze voormiddag dan eerst naar de massageschool Harmony hier om de hoek, voor een heerlijke, hetzij knalharde massage. Ik ben grotendeels van mijn hoofdpijn verlost en we zijn lekker dubbel gevouwen in een enveloppe terug naar het hotel gelopen. Nog wat geslapen, naar de Oude Markt in Nakleu geweest, en dat is best wel leuk. Een markt zoals vroeger overal in Thailand was. Met vlees en vis, groenten en fruit aan heeeeel scherpe prijzen. Jammer dat we al gegeten hadden. We gaan eens terug vóór eten. :-)

Wat we vanavond doen, zien we wel. Sabai Sabai...

maandag 17 februari 2014

Op naar de Big Bang

Wel we gaan Bangkok overslaan dit keer. Er wordt nogal veel geschoten in de buurt van de protesten en het is niet leuk als je constant op je hoede moet zijn niet in een betoging terecht te komen. Ook dus Maeklong en Samut Songkram met de markt tussen de treinrails zal voor een andere keer zijn. We gaan direct naar Pattaya, waar we – om het toch wat spannend te maken in een nagelnieuw hotel gaan wonen de eerste 2 dagen Siam@ Siam Pattaya. Het ligt op 5 minuten stappen van ons hotel wat vanaf woensdag geboekt is, dus we kunnen gewoon te voet verhuizen.

Ik ga hier in Pattaya proberen weer wat zin te krijgen in dingen doen. En dus het schrijven van de blogpostst in de taxi tussen Savarnabhumi en Pattaya is dus de eerste stap. Ik was eergisteren al weer beginnen werken aan mijn lezing over “Het liegend konijn in ons brein” en het begint vorm te krijgen. Ik kijk al uit naar ons cocktailkarretje en de Chinese markt waar we in september zo lekker hebben gegeten.

Arrival in Patong

We waren tegen iets voór 21u in Patong Beach. De guesthouse Adonis, was perfect gelegen. Ontzettend rustig en toch op korte wandelafstand van alles. Sanitair was een beetje zoals overal in Thailand: douchekop hangt voor een normale westerling ergens net boven je navel, het water is te warm of te koud, maar nooit wat het moet zijn en als je klaar bent met douchen staat je kamer half onder water. Mai pen Rai. Als je drie weken op reis gaat moet je 2 belangrijke dingen in de gaten houden. Eén, dat je ook nog wat couleur local hebt en twee, dat het budget onder controle blijt.

Over budget gesproken... Ik heb dan maar een nieuwe koffer gekocht in Jungceylon. Opnieuw een Delsey. Ik wou geen 50€ uitgeven aan een brolkoffer om dan volgende reis dan toch één te kopen van € 120-150. Dan was het beter nu de investering te doen.


In Patong zijn we twee dagen naar het strand geweest. Beetje verbrand, maar alles binnen de perken. De tweede dag vonden we een food market op de parking van de markt achter Jungceylon. Heerlijk Thai street food dachten we en Ton en ik bestelden meteen het halve kraam. Bleek dus echt wel een tourist trap te zijn. De oesters hebben mijn grootvader nog gekend en waren zo taai dat zelfs Ton ze niet kon eten. De tiger prawns waren gewoon op de BBQ en niet slecht, maar ook niet helemaal vers zoals ik gewoon ben. En de rest van de hapjes weet ik al niet meer wat het was, niets bijzonders dus. En met een rekening die veel te hoog was voor een beetje slechte street food.


Dan beter in mijn geliefde Chiang Rai seafood. Ondertussen werken ze daar met de computer, hebben ze tafels voor 250 man en een eigen toilet. Daar hebben we dan 2 keer lekker gegeten aan een betaalbare prijs.

Op vrijdag was er dan Big Buddha day, waarbij dan nagenoeg alles in Patong gesloten was. No Alcohol today... De saaie dingen daarentegen waren wel open. :-)

De dagen in Patong hebben we eigenlijk vlot gevuld gekregen met een voetmassage, gezichtsmassage (genen droogkuis Jacqueline) en wat rondhangen op het strand en in de shopping mall. We zijn gaan kijken naar de Simon Cabaret show. Zegt Ton:”Still almost exactly same as 14 years ago” LOL. En 's avonds dan hier en daar een pintje gaan drinken, de vrienden Mai en Pond vaak gezien en twee keer iets langer dan oorspronkelijk gedacht blijven plakken...

Vogelspinnen

Even weer wat tijd nemen om een stukje te schrijven. De afgelopen dagen waren druk. Het vakantiegevoel begint zo langzaam te komen en de stresslevels zijn terug aan het zakken. Eindelijk. De hele eerste week heb ik behalve het avontuur van de reis hierheen neerpennen geen zin gehad om zelfs de computer maar op te starten.
We zijn nu 9 volle dagen in Thailand en het begint te gaan om weer eens iets te doen.

We hadden onze rijstleider Martijn ontmoet in het hotel voor de BGT en we hebben bij Thomas Cook een excursie geboekt naar Khao Sok national park. Was een mooie dag (met voor het eerst een excursie met LEKKER eten inbegrepen. Dinsdag hebben we er een luie dag van gemaakt in het hotel. 's avonds wat gaan bowlen (heerlijk) .Woensdag 's morgens werden we dan opgehaald voor Khao Sok. Eerst een uurtje rijden, dan een marktje bezoeken. Dan nog een 40 minuten rijden om aan de pier van de grote dam aan te komen. 

Daar zijn we dan overgestapt op een long tail boot voor een tocht van 45 minuten over het stuwmeer. Bijzonder als je dan bedenkt dat er nog steeds 3 intacte dorpen onder het water liggen. Het stuwmeer werd in de jaren 80 gebouwd en verzorgt zo goed als het hele zuiden van Thailand van stroom. Ondanks het feit dat er toch wat milieubezwaren zijn gerezen lijkt het met een veiliger en milieuvriendelijkere vorm van stroomvoorziening dan vb. Kernenergie, om maar iets te noemen.

Na de boottocht mochten we even de benen strekken in het regenwoud. Aapjes gezien en he nestgaatje van een vogelspin, maar de spin was gaan vliegen of gaan vogelen, kweet niet hoe je dat zegt van zo een beest. Na de wandeltocht door de natuur (het eerste stukje was zwaar bergop, maar na 500m was het weer gemakkelijk te doen, zelfs voor ouden van dagen zoals wij.;-) Maar 1/3 van de groep had al afgehaakt en is bij de kapitein van de long tail blijven zitten wachten voor 2u. Wij hebben tenminste onze sport gedaan... :-)

Onze Duitse gids was zeer goed en probeerde de medereizigers een beetje duipere duiding te geven bij het land waarin ze onderweg waren. Meestal zijn dat van die lulkoekverhalen op excursies, maar dit keer had het wel een grote waarde. Ze woont al 9 jaar in Thailand, sprak Thai en was van geitenwollensokken opgetrokken met een open kijk op de Thaise maatschappij. Dadelijk schrijf ik misschien nog een paar van die weetjes op de blog.

Dan ging het na de wandeling op bamboevlotten met een moter naar de overkant van een (nu) afgesloten deel van het grote stuwmeer, om er een grot te gaan bezoeken. Mooi maar niet echt de moeite om er al die moeite voor te doen. De weg ernaartoe was eigenlijk veel leuker. En dan naar 't restaurant voor een lekker visje en een groene curry met kip. De vis was levend vers, want zijn broertjes en zusjes zwommen nog vrolijk rond onder onze voeten in het drijvende restaurant. Na de lunch was de terugtocht het enige wat ons nog restte... Dezelfde weg terug. Daarom doen ze deze excursie niet vaak, het is erg lang rijden en varen om in het nationale park te komen. 2 daags is een beter optie met een overnachting tussen de natuur (en de vogelspinnen ook natuurlijk).

We waren om 18u10 terug in onze Sentido Graceland Khao Lak Resort en Spa on The beach, de taxi voor Phuket hadden we besteld voor 18u30, maar die stond (zoals gebruikelijk in Thailand) al ruim 20 te wachten op ons. We pikte de bagage op en nar 4,5u bus, 2u longtail en een jungle wandeling van 1u, deden we er een taxiritje van 2,5u bovenop. Santé mijn ratje. Het is dan dat we besloten hebben het reizen de rest van de vakantie beperken. Sabai Sabai en vooral eens goed proberen te slapen...

maandag 10 februari 2014

Weer aan dandere kant van de wereld

Op 8 februari zijn we dan weer eens van de grond gegaan om lekker Thais te gaan eten. Alles is vlot verlopen behalve zo kleinigheden. De koffer kapot op weg naar de luchthaven. De sleep hendel staat met een permanente erectie en niemand krijgt die terug ingedrukt. Verder Ton snotvalling en kuchend, snotterend de vlieger in gekropen waar we met Thaise gastvrijheid konden genieten van 10 en een half uur zetelzitten onder begeleiding van een hapje en een drankje. Vlucht goed gestart behalve het koppel dat 10 minuten voor de start besloot het vliegtuig terug te verlaten. 45 minuten wachten omdat ze dan eerst de baggage moesten gaan zoeken in het ruim, tussen mijn kapotte koffer en de andere koffers. Nog redelijk op tijd geland aansluiting was met 15 minuten wachten OK. En we zijn vandaag al zover dat Ton begint te vragen, moeten we woensdag echt die 2,5u met de taxi tot in Phuket? Kunnen we niet vliegen? LOL dat heet opvoeding.

De aankomst deed pijn, na 11u30 vliegen mochten we dan nog eens gezellig in een TC privé mini busje  naar Khao Lak. Den dezen had al onmiddellijk door dat er iets niet klopte... De min of meer vriendelijke driver  gaf ons met plezier een overzicht van de grootstad (lees: parochie) Khao Lak. Maar volgens de kaartjes lag ons hotel net vóór het stadje (lees verzameling tourist shops, duikwinkels en barratjes/restuarants). Neen hoor het ligt er een slordige 24km VOORBIJ. Ook goed :-)

De Sentido welcome feeling zat meteen goed. Het geurtje hadden we al gekregen aan de oprit. Het rook een beetje naar .. wel ja onprettig.  De vriendelijk front desk manager stak goed van wal: "Welcome, take a seat. Can we have your credit card please."
LOOL. De welcome drink en de verfrissende towel waren ze vergeten. Een kleine opmerking hierover zorgde ervoor dat dit onmiddellijk geregeld werd. Met een diepe sorry. De towel doet deugd na 20u reizen...

De kamer is super, het hotel is OK, en hier en daar al aan renovatie en een lik verf toe. Het is nog geen jaar open... Ik heb me al moeten druk maken. Thai dinner party. Receptie zegt kost 1100 THB, Op de affiche staat 1200 THB, en als de rekening komt rekenen ze 1500THB. Dat maakt de indruk toch een beetje bad tourist trap. IK heb dit in Patong of Pattaya nog nooit meegemaakt, of toch zo duidelijk vingerdik derop niet.

De kamer is zoals ik zei super mooi, maar het zit hem weer in de details (de kern van Sentido). Er is 1 haakje in de badkamer voor 2 badhanddoeken, 2 handdoeken en 2 badjassen.... Er liggen geen pooltowels in de swimup room, je moet die eerst gaan halen aan de main pool volgens de flyer die we kregen, maar dat is verhuisd naar een hut aan het strand. Er is een hele grote dubbele kleerkast maar de legboorden voor (wat je meestal draagt op vakantie - t-shirts en shorts is op 2m hoogte), Er zijn overal voldoende stopkcontacten, behalve aan de working desk. Ik maak morgen eens foto's van de weg tussen receptie en de kamers en je lacht je een breuk. Je moet door een vuile garage om van de receptie naar je kamer te gaan, ofwel moet je rond de gebouwen lopen.

De avond hebben we doorgebracht met bowlen (Echt top leuk tof in dit hotel een mooie bowling met 4 banen) en dan in de disco/Pub iets gaan drinken en 3u later thuis gekomen. Er waren 4 andere gasten in de Pub en wij hebben de omzet alleen gedraaid. De andere 4 gasten waren blijkbaar vrienden van de DJ en die mochten met hun drankje uit de minibar/ minimarkt de hele avond ook daar doorbrengen. Personeel super lief en vriendelijk, maar als je niemand mee hebt die Thai spreekt begrijpen ze je niet. Nu ook de Thais begrijpen ze niet... (zie verder). Gelukkig kunnen ook Thai onder elkaar met de handen voeten dingen uitleggen. Ik vrees dat ze een groot deel van het personeel uit de jungle hebben moeten plukken. Je zit hier natuurlijk te ver af van de beschaving, midden van de "natuur". Een aantal mensen merk je duidelijk dat ze van de hogere opleiding zijn en wel heel goed weten hoe het moet, maar het zijn uitzonderingen.



De hondbijt van deze morgen was lekker, met veel keuze en mogelijkheid tot ontbijten in het zonnetje. Ton bestelt (in Thai) 2 koffie, 1 zwart 1 met melk, de kelner brengt 2 cappuccino. No wollies we drink everything.

Maar zo van die dingen doen dan toch afbreuk aan de indruk die je hebt van het eigenlijk zeer mooie hotel, met superleuke faciliteiten aan een mooi strand.

Voila mijn eerste keer khao lak gaat morgen dag 3 in en overmorgen gaan we naar Khao Sok national park. Nu tijd voor een slaapje.