Ohlala het is alweer woensdag.
We zijn dus zondag naar de blinde masseurs geweest hier om de hoek. Dat was een misser. Ik had een beer van een vent die met volle overgave me aan het kneden was tot ik onder deur door kon gerold worden en ton had er één die amper tot strelen kwam. Elk had een totaal verschillende techniek en benadering, en het was een zootje. Niet aan te raden dus. Been there, done that.
De rest van de week hebben we opgevuld met iets drinken, iets eten (vooral dan mango pancake en I scream), naar het strand gaan, rondlopen en aan de pool hangen.
De floating market hier net buiten Pattaya was leuk. We hebben geen taxi of excursie genomen, maar gewoon de Songthèw langs South Pattaya road en daar dan de songthèw genomen naar Sattahip.
Op de terugreis waren de chauffeurs maar al te gewillig om er 200 Bath voor te vragen, maar we zijn gewoon terug gaan wandelen en na 5 minuten zaten we al in een andere songthèw aan 10 Bath per persoon :-)
Ondertussen woensdagmorgen en ik stel vast dat ik de afgelopen vakantie heel weinig p de blog heb geschreven. Ik had er geen zin en geen tijd voor. Nu nog steeds is de energie niet wat het zou moeten zijn. Ik heb enkel een beetje (hard) gewerkt aan mijn e-cademy lezing, maar voor de rest zelfs amper een nieuwssite geopend of amper online geweest. Gelukkig heb ik Facebook Mobile op de Thaise telefoon, anders zou het thuisfront zich afvragen of er nog leven is in Thailand; Jawel, maar op een rustige pas en geen drafje.
Ton is nu naar de tandarts hier voor een zandstraalbeurt, en dan heb ik ook wat tijd om aan de blog te schrijven. We proberen zoveel mogelijk samen te doen en genieten van elk moment.
Gisteren was het Swenssen's moment. Een vol bord mango ijs met sticky lice en slagroom... hmmmmm.
Ik heb nog getwijfeld over de earthquake, maar 13 bollen zijn wat van het goede teveel. :-)
Ik hoop dat de rust zich alsnog helemaal inzet de komende 3 dagen, zodat we vrijdagavond met een uitgerust gemoed de terugvlucht kunnen aanvatten.
We zijn dus zondag naar de blinde masseurs geweest hier om de hoek. Dat was een misser. Ik had een beer van een vent die met volle overgave me aan het kneden was tot ik onder deur door kon gerold worden en ton had er één die amper tot strelen kwam. Elk had een totaal verschillende techniek en benadering, en het was een zootje. Niet aan te raden dus. Been there, done that.
De rest van de week hebben we opgevuld met iets drinken, iets eten (vooral dan mango pancake en I scream), naar het strand gaan, rondlopen en aan de pool hangen.
Op de terugreis waren de chauffeurs maar al te gewillig om er 200 Bath voor te vragen, maar we zijn gewoon terug gaan wandelen en na 5 minuten zaten we al in een andere songthèw aan 10 Bath per persoon :-)
Ondertussen woensdagmorgen en ik stel vast dat ik de afgelopen vakantie heel weinig p de blog heb geschreven. Ik had er geen zin en geen tijd voor. Nu nog steeds is de energie niet wat het zou moeten zijn. Ik heb enkel een beetje (hard) gewerkt aan mijn e-cademy lezing, maar voor de rest zelfs amper een nieuwssite geopend of amper online geweest. Gelukkig heb ik Facebook Mobile op de Thaise telefoon, anders zou het thuisfront zich afvragen of er nog leven is in Thailand; Jawel, maar op een rustige pas en geen drafje.
Gisteren was het Swenssen's moment. Een vol bord mango ijs met sticky lice en slagroom... hmmmmm.
Ik heb nog getwijfeld over de earthquake, maar 13 bollen zijn wat van het goede teveel. :-)
Ik hoop dat de rust zich alsnog helemaal inzet de komende 3 dagen, zodat we vrijdagavond met een uitgerust gemoed de terugvlucht kunnen aanvatten.
