dinsdag 8 februari 2011

In de Karaoke Bar

Even de afgelopen dagen schetsen. Vierde dag Thailand en mijn eczema is zo goed als weg. Ja, weer eens het bewijs dat ik allergisch ben aan het Belgische weer. Haha. Zit nu in de taxi naar Bangkok en denk na over de afgelopen dagen. De hondspanning is er nog niet voor 100% vanwege een gebrek aan slaap, maar dat halen we nog wel in.

Maandag genoten van een lazy day. 's Avonds nam Bom me mee naar een karaoke bar. Wel ik was heel aangenaam verrast. Was dit Pattaya? Neen... kan niet, en toch. Een oergezellige kleine bar. Er was weer maar 1 witte in de zaal en een 50-60 Thais die genoten van Thaise muziek en hun fles 100 Pipers whisky. Voor wie het niet kent, 100 pipers is waarschijnlijk het afgedankte vocht van de red label, maar je hebt er (blijkaar- haha) geen echte kater van. Een vriend van Bom had er nog een fles staan en met zijn goedkeuring hebben we die dan maar soldaat gemaakt. Van 23u tot 4u zitten kletsen met een paar klanten, de ladyboy achter de toog, de patron die vereerd was dat ik me amuseerde in zijn bar terwijl er enkel Thaise muziek gespeeld werd.

Geen luidruchtige Russen of ander short-witte kousen-sandalen, sex zoekend gedierte van de biotoop Pattaya in de zaak of zelfs in de buurt. Terwijl we toch pal in het centrum zaten.

Klein tempeltje voor de huisgoden in de hoek en Bom met de barmoeder aan de Karaoke. Heerlijk genieten en kijken naar de echte levende cultuur, niet die achter glas of in een museum.

Kijk, ik heb na 5 bezoeken hier een haat liefde verhouding met Pattaya. Het openbaar vervoer is schitterend geregeld met de Baht bussen. 24/24 rijden ze rond voor 10 Baht ben je op je bestemming. Het leukste vind ik nog steeds op Beach road tussen 8 en middernacht aan de cocktailbar te ziten en de Urban Zoo observeren. Alle soorten en vormen van het beestje “mens” komen boven. Het leven is er redelijk goedkoop en er is een enorm aanbod aan entertainment. Nadeel is dat het hoofdzakelijk een bestemming is voor goedkoop en plat sextoerisme, en ik betrap mezelf erop dat dat me telkens meer ergert.

Ik heb Sanuk gehad gisteren door de Thais te observeren. De fles talkpoeder prominent op de toog van de bar en alle Thais regelmatig het gezicht "inwitten". Het is gewoon fantastisch om te zien hoe onze schoonheidsidealen tegenovergesteld zijn. Maar ik zie ze bij ons op cafe nog geen fond de teint en snelbruiner op de toog zetten...