Vandaag dan met de trein naar Hat Yai.

De trein nemen in Thailand is altijd spannend. Op het bordje stond hij al aangekondigd met een aankomstvertraging van 30 minuten. Dan nog snel afscheid genomen van de familie. Ze gingen ons komen halen rond 8u30 om nog naar de bank te gaan en te gaan shoppen. Wij stonden klaar, maar de vrouwenploeg inclusief de ma van Ton is komen opdagen om 9u55. Gelukkig zijn we geduldige mensen en vonden we helemaal niet erg dat we speciaal om 7 waren opgestaan.

Na een hapje, wat knuffels en beloftes om volgend jaar terug te keren konden we de trein op. Trouwens jouw mama moet ook eens meekomen zei de ma van Ton. Tis hier goed...

We zijn met 20 minuten vertraging vertrokken en het spel bolde bij momenten goed door. Het lijkt wel een TGV op krukken. Langs Sungai Padi, Yala, Shangai (echt waar) en Pattani. Nu staan we hier ergens te velde in een farmers ass in een klein stationnetje. Tegen 16u moeten we er ongeveer, bijna zijn zei de conducteur daarnet. De airco draait overuren en staat op (gelukkig) een aangename 21° denk ik. Ik hoop alleen dat mijn darmen zich nog even in bedwang houden. Het toilet is een gat in de grond van de trein en je wilt niet weten hoeveel moeite het me daarnet al heeft gekost om tijdens het rijden in het gat te mikken om te plassen. OK reizen is altijd een beetje lijden.

Maar met een beetje geluk zijn we over een uurtje uit ons treintje verlost. Er lopen constant 1 jongen rond met drankjes in een emmer en een ander met bakjes rijst met “iets” op van vlees op een plateau. We hebben nog geen honger, maar zo zou je op de trein ook in België moeten gesoigneerd worden.

Ben eens benieuwd naar Hat Yai. Zal dat iets meer hebben dan de steden in het verre zuiden? Ik heb daar echt in Songai Golok (en ondertussen in de andere steden onderweg met de trein, niet echt mooie dingen gezien. Behalve 1 tempel (met een rijke geschiedenis zegt Ton) in iets wat klinkt als Sha Ngai... Dus daar zijn we dan ook alweer geweest :-)

Ik begin de eerste tekenen van loslaten te merken sedert een dag of twee. Heel raar. Vakantie was meer dan nodig. Dit was tot nu toe geen rustvakantie, maar de geest heeft in ieder geval al wat rust gekregen en de kippen mogen ook blij zij, ze moeten nog geen enkele avond alleen op stok. We zijn heel de vakantie al bijna elke dag rond 6-7u wakker. Dan zijn jullie vaak nog niet eens gaan slapen daar aan de andere kant van de aardbol. Nu moeten we toch eens een paar dagen uitslapen.

Straks reserveer ik de tocht naar Koh Lanta. We hadden nog geen concreet plan om daar te geraken en we gaan de speedboot nemen. Tis duur, maar in plaats van 5 tot 6u auto en wachten op de 2 ferries, doen we het met ongeveer 3,5u auto vanuit Hat Yai en een tripje met de privé speedboot van 15 min. Als we de timing halen liggen we over twee dagen om 16u lekker aan het mooi strand met een cocktail of een frisse Singha in de hand.