D-Day 2 februari

Vandaag zouden de monniken komen voor een zegening van het huis en de familie. Ton had dit met zijn zus georganiseerd. De hele Boeddhistische gemeenschap van Songai Padi was aanwezig. De vrouwen waren al 2 dagen eten aan het voorbereiden. De mannen hadden zich moreel voorbereid op drinken:-) 's Morgens om 7u30 zaten we al aan de ontbijttafel. Om 8u zou Ton zijn nichtje ons komen halen. Half negen waren we in Sungai Padi waar dus zoals verwacht iedereen binnen druppelde, hapje at en zat te wachten op de monniken. Ondertussen werd er gegeten en geklets. Rond 10u kwamen ze met een pickup truck aan.

Ze namen hun plaats in, in het huis en maakte alles klaar voor de ceremonie. Na een uur deed mijn gat zeer van het zitten en bleven de mannen mantra's zingen. Een kwartier later was alles voorbij en mijn gat was blij... De 5 monniken hebben hun buikje rond gegeten, hun eten en de cadeau's in de pick up truck geladen en het enveloppe met een zakcentje vakkundig in hun tas onder het gewaad gestopt. Het was 12u en het feest kon beginnen... Er werd gegeten, de whisky vloeide rijkelijk, het Singha beer ook. Achter ons zaten de militairen die in het kampje direct achter het huis woonden. Die hebben nog het meest van allemaal gedronken. Met 1 van hen 'Soldaat New' heb ik 2u gepraat via een iPad en Google Translate, want meer Engels dan “hello” en “what is your name” hebben ze hier nog niet geleerd. Eigenlijk aan de hele tafel kon alleen Ton Engels, de rest enkel Thai en een beetje “Muslim”.

Ik heb een arme maar hartelijke bevolking ontmoet... En ze proberen goed te doen en goed te leven. Makes me happy. Het feest van vandaag was natuurlijk gesponsord door de Thai uit het buitenland en zijn partner, maar we hebben met plezier nog eens 1000 THB gegeven om nog een doos Spy te gaan halen. Ze hebben al zoveel tegenslag en we zagen de vrouwen na al het werk dolgelukkig nippen aan hun luxe wine cooler. Spy Red moet je je voorstellen als de goedkoopste glühwein met drie klontjes suiker in en een scheut coca cola. Voor ons niet te zuipen, voor Thais een beetje wat Champagne is voor ons.