Door de vele kilometers en het drukke programma heb ik wat achterstand opgelopen met het schrijven van de blog. We zijn hier elke dag van 7 tot 23u in de weer en dat weegt een beetje door. Goed Dinsdagavond waren we dan van Death Valley naar Mono Lake gereden. Het uitzicht was de hele route spectaculair. Voor vandaag stond nog Mono Lake, een sterk mineraal hoogtemeer en de spookstad Bodie op het programma.
De korte wandeling van ca. 1u langs de zuid-westkant van het meer maakte een indruk. De tufas werden gevormd door onderwaterbronnen in de tijd dat et meer nog veel meer water bevatte. Door de groei van de stad Los Angeles wordt van overal water afgetapt en zakt de waterspiegel overal in California. Er zijn initiatieven om het meer terug te laten groeien, maar het is een bescheiden resultaat.
Na de natuurwandeling trokken we naar Bodie. Een stad die tijdens de Gold Rush groeide van 0 tot 10.000 inwoners en bijna even snel terug naar 0 ging. Leuk om eens in dit western decor rond te lopen, het is tot op de draad versleten of verweerd (behalve de buitenkant van het kerkje), maar wel heel erg mooi.
De korte wandeling van ca. 1u langs de zuid-westkant van het meer maakte een indruk. De tufas werden gevormd door onderwaterbronnen in de tijd dat et meer nog veel meer water bevatte. Door de groei van de stad Los Angeles wordt van overal water afgetapt en zakt de waterspiegel overal in California. Er zijn initiatieven om het meer terug te laten groeien, maar het is een bescheiden resultaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten