vrijdag 18 december 2015

Bye Bye Nola

Zondagmorgen was dan onze laatste dag in NO LA. We begonnen met een wasje te doen in het wassalon naast het hotel. Kwestie van met een koffer propere kleding aan te komen in Belgie. Dan zijn gaan wandelen op Bourbon straat om 10u30 in de ochtend en jawel er was alweer leven in de brouwerij. Ongeloveloos! Aan Jefferson Square hebben we dan een fietstaxi genomen voor een stadsrondrit van een uur. De jonge man heeft ons voor 60$ een mooi stuk van de stad laten zien en we hebben veel bijgeleerd. Zo is de hele French Quarter eigenlijk Spanish quarter, want na 2 branden hebben de Spanjaarden alles heropgebouwd in steen. Er zijn maar een paar houten panden over het oorspronkelijke stadsdeel.


Katharina heeft vooral de lager gelegen gebieden rond de stad doen overstromen (via het meer achter de stad en niet via de zee, zoals we dachten) daardoor zijn de grondprijzen in de “droge” gebieden de hoogte in geschoten. Gestopt aan Frenchmen street, waar de locals naar de concerten gaan, gestopt aan een nieuwe markt waarmee ze een buurt proberen te laten heropleven... Was al bij al een heel aangename en leerrijke tocht.

In de namiddag hadden we een beetje honger en zijn we ondergedoken in de Vacherie voor een “kleine” triple club sandwich en een “Biere noire”. Heel aangenaam bier, met een licht zoete toets en koffietonen in de smaak. Ik had om 20u nog steeds geen honger.
Toch moest we nog eens seafood eten, dus zijn we terug afgezakt naar Bourbon street om het spel ook eens bij nacht te kunnen aanschouwen. Miljaar, qua lawaai, Bangla road in het kwadraat. :-)
We zijn beland in GW Fins een degelijk restaurant in de buurt e het was de max. Lekkere wijnen, met speciale gerechten. Ik had Scalibut een soort lasagne van schijfjes heilbot en schijfjes scallops. Heerlijk! Volgevreten en moe terug in ons hotel tegen 23u.

Maandag, werkdag. Na het ontbijt zijn we in een taxi gestapt naar de luchthaven. Netjes 1u30 op voorhand waren we de bagage kwijt, door security in 10 minuten en dan…. flight delayed. Technic... Creeping delay... Voorzien vertrek was 11u50, tegen 13u20 zijn we gaan boarden, om 14u pas kunnen vertrekken, met een verse vogel, want het beest was volgetankt voor een vlucht naar Los Angeles en niet ons korte wipje naar FLL... Kerosine er terug uit en dan pas de lucht in.

Het systeem van boarden van Southwest sucks. Je wordt aan boord gelaten in volgorde van check-in plus een systeem van afkoopbare prio. Dus .. iedereen met A prio (eerste 60 pax) mag eerst aan boord en neemt van vor naar achteren alle gangplaasten in, dan komen de B prio's (volgende 60 pax) die nemen de window seats in, en als de C prio's aan boord komen is enkel nog de middel seat beschikbaar en vloeken al die A prio passagiers dat ze twee keer moeten opstaan om de andere seats te laten vullen. Eerst ikke en rest is vooral lastig. Doordat iedereen opnieuw moet opstaan, ontstaat er dus lange rij en een gedrum om te boarden. In plaats van tijdswinst kost deze manier van boarden dus echt kostbare tijd. Op onze vlucht al minstens 10 minuten. Gelukkig had ik dit keer wel online kunnen inchecken en hadden we B prio. Mama had een raampje, ik zat op de geliefde center seat en we kregen koffie...