Dinsdag zijn we hier dan weer
aangekomen in Songai Golok en Songai Padi, bij de familie van Ton. Ze
zijn ons komen afhalen op de luchthaven van Narathiwat. Een uurtje
later, rond 13:30) stonden we in Songai Golok om afspraken te maken
voor de komende 2 dagen en de familie snel even te groeten. De
grootmoeder was er ook nog (96 jaar!!) en iedereen happy om
ons te zien.Weer een reden voor een feestje kon je in hun ogen lezen... En dan zijn wij naar Songai Golok getrokken in onze bungalow op het golfterrein. De rest van de dag lui doorgebracht, massage besteld en toen de massage klaar was om 20u30, bleek de keuken gesloten... Goed voor mijn dieet. :-) De toiletpot echter had ook zijn kuren en was opeens verstopt. You know... Those are the days.
Woensdag was dan een feestje voorzien
met de hele familie en vrienden. Ze zouden ons om 12u komen afhalen.
Maar er was geen ontbijt in ons pension, dus besloten we om 8u45 in
het Genting Hotel (waar Ton +20 jaar geleden had gewerkt) te gaan
ontbijten. Wat op de markt rondgelopen en dan via mij als walking
wifi station contact gemaakt met de familie dat ze ons in de stad
moesten oppikken. Ze waren daar toch om boodschappen te doen. Er was
weer van alles te veel en lekker en tussendoor dronken we een pintje,
palmwijn en een deel van de heren een Thaise Whiskey. Ze zouden
eigenlijk nog gaan werken in de namiddag, maar dat is er niet meer
van gekomen. LOL.
Heb weer een uur zitten chatten met "New", de militair via de iPad. Geweldig!
Tussen het eten door zag ik op internet
dat de VS zich “getrumpeerd” had bij de verkiezingen en dat was
nu echt iets wat je niet nuchter kunt verwerken. Tegen de avond
hebben de dames ons dan terug gebracht naar Sungai Golok en hebben we
de avond gestart met een hapje in het restaurant, kwestie van niet
twee avonden na elkaar zonder eten naar bed te moeten.
